Rewanż Wesleya So

Jedna z najbardziej szokujących partii w historii szachowych mistrzostw USA została rozegrana w 2015 roku.

Jesteś w stanie sobie wyobrazić, że jeden z najsilniejszych graczy na świecie przegrywa swoją partię po zaledwie 6 ruchach, do tego grając białymi? A jednak właśnie tak się stało! Byłem naprawdę zdziwiony, kiedy na transmisji zobaczyłem to:

Moją pierwszą myślą było że Wesley So zapomniał wyłączyć swój telefon i przegrał walkowerem, ponieważ jakiś jego znajomy postanowił do niego zadzwonić. Jednak, jak już wiesz, nie taka była prawda. Ciężko jest mi sobie wyobrazić, aby jakikolwiek użytkownik Chess.com nie słyszał o tym incydencie, ale na wszelki wypadek, oto raport na żywo z tej rundy:

Także FM Mike Klein w kompleksowy sposób opisał kontrowersje na ten temat na Chess.com. 

Teraz szybko przeskakujemy o rok do przodu i ci sami przeciwnicy znów zasiadają do szachownicy. Wesley zdecydował się pójść za radą Fischera (pamiętasz jego "najlepsze bo sprawdzone?") i 1.d4 zamienił na 1.e4. Tym razem partia trwała dłużej niż 6 ruchów i zakończyła się piękną kombinacją. Znajdziesz ją?

Ta partia stanowi kolejny dowód na to, że nie chcesz łamać zasad debiutowych, kiedy grasz z So. W rzeczy samej, kiedy Akobian w 17 ruchu wziął pionka g2, otworzył linię na wprost swojego króla, co w szachach uznawane jest za mocno ryzykowne. Ale niestety w tamtym momencie nie miał wyboru.

Spróbuj wymyślić, co mogłoby nastąpić, jeśli ocaliłby swojego Gd5 w inny sposób.

Tak, to kolejny mat Beniowskiego, zupełnie jak w naszym poprzednim artykule. Dlatego Akobian niespecjalnie miał wybór. Jednak tym, co mnie zaskakuje, jest fakt, że niektórzy silni arcymistrzowie robią takie samobójcze ruchy, nawet wtedy gdy, nie są do tego zmuszeni.

Spójrz na partię, którą oglądałem na żywo, a to dlatego, że grałem obok, a było to podczas jednego z turniejów, które najbardziej utkwiły mi w pamięci:

Nie do wiary! Po pierwsze silny gracz wziął zatrutego pionka, a następnie Boris Gelfand go za to nie ukarał! Nie wiedziałem jednak, że kiedy gracze opuścili pokój, w którym udzielali wywiadu po partii, trener z Kataru pokazał ruch, który obala samobójczy ruch czarnych. Co ciekawe, zaledwie trzy miesiące później Gelfand uzyskał dokładnie tę samą pozycję z innym graczem z Bułgarii.

Jak wyjaśniałem w tym artykule, od zawsze wierzyłem, że oddanie pionka za otwarcie linii, na której stoi król przeciwnika jest czymś, na co można pójść "w ciemno". Dlatego czekałem aż ktoś weźmie takiego zatrutego pionka w partii ze mną. Na szczęście nie musiałem czekać zbyt długo. Tak przy okazji, poniższa partia została rozegrana w mistrzostwach armii sowieckiej, zatem ma w pewnym sensie coś wspólnego także z tym artykułem.

Jak widzisz, partia So-Akobian naprawdę jest godna zapamiętania. Wesley So wziął rewanż, a Ty mogłeś dowiedzieć się czegoś o tym, jak atakować króla w pozycjach z różnostronnymi roszadami. Dzięki tej partii, odbyłem podróż wgłąb mojej pamięci i dotarłem do odległych czasów, kiedy nosiłem mundur, a Boris Gelfand miał wąsy.

Dziękuję, Wesley!