Agresywne ustawienie, które zawsze wygrywa

Każdy doświadczony szachista wie, że istotą gry w szachy jest rozpoznawanie wzorców. A przynajmniej jest to prawdą wtedy, gdy mowa o partiach szachów granych przez ludzi. W jednym z moich artykułów uznałem, że największą przewagą Magnusa Carlsena nad innymi zawodnikami jest jego niezwykła pamięć, dzięki której jest w stanie zapamiętać tysiące szachowych wzorców. Dziś chciałbym skupić się na jednym z najskuteczniejszych agresywnych ustawień, które może pojawić się w wielu popularnych debiutach.

Opis tego ustawienia jest dość prosty: skoczek białych zajmuje pole e5 i jest wspierany przez piony na d4 i f4. W przypadku czarnych, skoczek stoi na polu e4, a wspierające go piony znajdują się na polach d5 i f5.

Zaskakujący jest fakt, że tego typu ustawienie nie ma żadnej oficjalnej nazwy, jednak gdy powstaje po zagraniu gambitu hetmańskiego, nazywamy je „atakiem Pillsbury’ego”. Pillsbury był amerykańskim arcymistrzem, który dzięki temu wariantowi wygrał wiele partii. Zdarzało się to tak często, że Kasparov wspomniał o tym w swojej książce pt. „Moi wielcy poprzednicy” (ang. „My Great Predecessors”), pisząc, że : „jeśli Pillsbury zagrał Se5, to czarne przegrywały”. Tytuł mojego artykułu jest zainspirowany właśnie tymi słowami.

Oto jedna z najsłynniejszych partii Pillsbury’ego, w której wykorzystał omawiany przed chwilą wariant, nazwany później jego imieniem.

Prawdopodobnie zastanawiacie się, co czyni to ustawienie tak potężnym. Istnieją trzy główne powody:

1. Skoczek znajdujący się na centralnym polu e5 pełni kluczową rolę, tworząc wiele możliwości w ataku, co dość dobrze pokazuje poniższa partia szachów klasycznych.

Poniżej znajduje się przykład zastosowania ataku Pillsbury’ego przez znanego z oryginalnych idei GM Davida Bronsteina.

2. Jeśli czarne będą chciały pozbyć się białego skoczka z e5 i go zbiją, wtedy białe odbiją go pionem z f4 w celu otwarcia linii ‘f’, co z kolei w dużym stopniu osłabi pozycję czarnego króla, czyniąc go podatnym na atak. Ten koncept jest widoczny w poniższej partii 13-letniego wówczas Mikhaila Tala.

Jak wspomniałem już wcześniej, czarne również mogą skorzystać z tego ustawienia.

3. Na koniec warto wspomnieć, że pion na f4 może też posłużyć białym jako taran otwierający linię 'f' lub osłabiający pozycję zroszowanego czarnego króla. W przedstawionej powyżej partii, rozegranej między Pillsburym i Marco, Amerykanin zaprezentował skuteczność tej strategii. Poniżej znajduje się nieco bardziej aktualny przykład:

Jak widzicie, to potężne ustawienie może powstać z wielu różnych debiutów. Co więcej, istnieje też otwarcie, w którym to ustawienie spełnia pierwszoplanową rolę („Atak gotowanej żaby”).

Mam nadzieję, że dzięki zastosowaniu opisanego w niniejszym artykule „ataku Pillsbury’ego” uda się Wam wygrać wiele partii.